Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

...Σήμερα μιλούσα με το φίλο μου,

του έλεγα πως τα περνάω καλά, πως δεν έχω κανένα πρόβλημα, με άκουγε σαν να ήμουν κάποιο σπάνιο πουλί!

Όταν έχεις λύσει το θέμα, ποιό είναι ποιο σημαντικό στη ζωή σου, ξέρεις να χαίρεσαι με αυτά που έχεις πια!

Εχω την υγεία μου, όλοι στο μικρόκοσμό μου όπως γνωρίζω είναι καλά, υπάρχουν άνθρωποι που για αυτούς ανησυχώ, που ανησυχούν για εμένα, κάποια στιγμή θα βρω και κάποια δουλειά όπως κάποτε που είχα και θα είμαι λίγο πιο άνετα!

Από εκεί και πέρα όλοι έχουμε ένα Σταυρό να κουβαλάμε, όσο και αν γκρινιάζουμε πως είναι βαρύς δεν θα ελαφρύνει!

Γιατί πάντα να γκρινιάζουμε για αυτά που πια δεν έχουμε και δεν χαιρόμαστε για αυτά που έχουμε?

Εκεί είναι για εμένα η ουσία, κάποια στιγμή μας λένε οι γιατροί πως έχουμε 6 μήνες ζωής και τρέχουμε να ζήσουμε, αν κοιτάξουμε πίσω τη ζωή μας τη χαλάσαμε για βλακείες.

Ευκαιρία να ζήσουμε και να κερδίζουμε εικόνες όπως μας αξίζει...